Munduko “Annelies Ilena” deitu arraste-ontzi pelagikorik handiena Bretainiako Sant-Maloù (Saint-Malo) portura etortzen ari da. Hain da handia, nun portura sartzeko zailtasunak dituen. Poloniako arrantza-ontziak 144 metroko luzera eta 24 metroko zabalera du. Itsasontzi hunek 24 orduz 400.000 kilo arrain harrapatzeko gaitasuna du eta 7.000 tona erreserbatzeko ahalmena.

Sant-Maloù portuan surimi haragi zuriko arrainaekoizten da. Portu horretako arrantza konpainiak 15 milioi euro inbertitu ditu, “Annelies Ilena”, munduko arraste-ontzi handienean surimia fabrikatzeko aktibitatea garatua izan dadin.

Kapazitate ikaragarria duen arraste-ontziak “Infernuko itsasontzia” du goitizena, fabrika-ontzi hunek merla urdina harrapatzen du, lurraldetik hurbil bizi den arraina, surimi arrain industrialaren konposizioaren parte da.

“Bloom” elkarteak, gehiegizko arrantzen kontrako borroketan espezializatuak zioen: "Zentzugabeko erabaki hau, Stéphane Séjourné, Macronen konfiantzazko eurodiputatu frantsesaren deklarapenekin guziz kontradikzioan da. Frantzia kostaldeetatik 25 metrotik gorako arraste-ontziak ez zirela hurbiltzen ahalko engaiamendua hartu zuen. Arrantza saileko industrialariek, beren interesak defendatzeko eta kuotak beren artean banatzeko, arrantza sektorea kontrolatzen dute”.

Iraganean jadanik, “Annelies Ilena” arraste-ontzi pelagikoak, arazoak ukanak zituen. Zalantzazko jukutria legal batzuen bidez Irlandan erregistratu zen. Bere izari handiarengatik Europako lurretan arrantzatzea debekatua izan zitzaion, uretako arrantza lizentzia ez zuen eskuratu ahal ukan. Europako legeak saihesteko, merkataritza-ontzi gisa erregistratu zen eta arrantza lizentzia eskuratu zuen. Europako kuotak mugatuak izanez, bere aktibitatea handitzeko ahalmen ttipiak zituen. Ondorioz, 2002an, Mauritaniarekin (Afrika) arrantza hitzarmena sinatu zuen. Itsasontziak 9 hilabetez urtean masiboki hango urak ustiatzen ahal zituen, mauritaniarrek kanporatu arte. Ehunka afrikar arrantzaleri bizirauteko baliabideak kenduak izan zitzaizkien.

2021eko azaroaz geroztik, Mauritaniaren eta Europar Batasunaren artean adostu arrantza-hitzarmenari esker, Europako 18 arraste-ontzi alimalek, Annelies Ilena barne, Mauritaniako uretan 225 milioi kilo arrain bipiltzeko baimena ukan zuten. Mauritaniar eta europarren arteko akordioak, urtero, Europako zergaduneri 57,5 ​​milioi euro kostatzen dizkie. 2027ra arte indarrean den neurria da.

2025ean, Nizan, Nazio Batuen Ozeanoen Konferentzia (UNOC) iragan beharra da. Bloom itsasoaren zaintzearen alde lan egiten duen elkarteak, Europar Batasuneko estatu kideeri eskatzen du arrantzarako adostua den norabide politikoa aldatua izan dadin. Sektore horretako praktika iraunkorrak lagunduak izan daitezen galdatzen du, arrantzale xumeen alde.