Heriotze

Robert Hirigoyen adiskidea joanzaigu, lau hilabete barne barkatzen ez duen eritasunak eramanik.

Josean Artzek zioen: " Biziaren atea dukegu heriotza. Heriotzaren ataria dugu bizitza"

Robert-en bizitza, hasteko, engaiamenduarekin josia zen: Ikastola eta hainbat elkarteren sortzaile. Munta handieneko gauza euskara zuen eta aitzindaria agertu zaigu benetan.

E.A.

Huna hemen Ote Lore eta Debrutegia elkarteen izenean egindako azken agurra:

Robert lagunari azken agurra

Negu minian, ilun ilunean

ixil ixilean

Adixkide baten

Azken orenak

Familiaren erdian.

Robert itzali zauku

Robert gure adixkide mina.

Leiho-ateak hetsi

Argiak estali...

Gau beltzak

Gure bihotzak inarrosi,

Gure bozak ihesi

Bat batean, denbora izoztu.

Orduan, bazter ixilduetan

polliki polliki

Begiak zabaldu

Gure barne barnean

Argi izpi xume bat piztu.

Robert bere osotasunean

Irri ttipi bat ezpain xokoan:

"-Zer debru ari zarezte lagunak?

- Jo aitzina! Zoazte herrira, plazetara

Ostatura, Debrutegira, mintza eta irri

Dantza eta kantu egin euskaraz!

Zuekin eraman nezazue

pestaz pesta, borrokaz borroka!

- Ez uka, ez lotsa

Ez ahantz OTE LOREren lehen leloa!

Ez nigar egin, hola da bizia!"

erran zinezake altxatuz espalda.

Bai, hola da bizia!

Milesker Robert, sortu eta hazi dituzun hainbeste proiektuengatik!

Ez adiorik Robert!

Michèle Rekalde