Ladj Ly frantses zinegilearen “Les
misérables” filmak hotzikara eman daut.
Film bortitza, zozotua bezala utzi nauena.
Victor Hugoren Les misérables eleberriari
keinu bat eginez, Parisaldean den
Montfermeil hiriko kartier batean bizi duten
egoera gogorra
zaigu kondatua, garai
bateko etorkinen haurren inguruko istorio
korapilatsuak, errealitate
bat guk hemen
nehundik ere ezagutzen ez duguna. Hiri
handietan etorkinen kontrako bozak gero eta
gehiago altxatzen direla, ez da baitezpada
harrigarria. Alta, ez dira horiek hobendunak,
baina bai gobernu desberdinak, etorkinen
integratzeko araberako politika bideratzen
jakin ez dutenak. Victor Hugoren hitz
hauekin bururatzen da filma: “Ez da ez
belar tzarrik, ez gizon gaiztorik, lur-lantzaile
txarrik baizik”.
Negu atari huntan, elkarte humanitarioak –
Bihotzeko Ostatu, Gaueko Mahai, Epizeria
Solidario eta abar – lan eta lan abiatuak dira
gabezia handienean direnen fagoretan, hain
doa prekaritatea handituz gur...
Irakurri segida